Gabbers waren we is een rauwe theatershow van Olivier Diepenhorst over vriendschap en worden wie je wil zijn - op 160 beats per minuut.

De Rotterdamse Energiehal, ergens halverwege de jaren negentig: duizenden gabbers komen bij elkaar om nachtenlang te hakken. Daar worden Alex, Moon en Ben beste vrienden. Onoverwinnelijk lijken ze, in een roes van XTC, zweet en op 160 beats per minuut, tot ze zichzelf én elkaar kwijtraken.

Vijfentwintig jaar later en een leven verder, treffen Alex en Moon elkaar weer. Een nacht lang worden ze geconfronteerd met hun verleden, hun keuzes en proberen ze te hervinden wat ze verloren zijn.

Gabbers waren we is een losgeslagen muzikale theatertrip van regisseur Olivier Diepenhorst die zich afspeelt in de gabberscene van de jaren negentig, toen maar liefst een kwart van de jongeren zich gabber noemde, tot grote afschuw van de rest van Nederland. Een rauwe theatershow over vriendschap en worden wie je wil zijn - op 160 beats per minuut.

Theaterkrant schreef een recensie: "De fysieke uitputtingsslag die 160 BPM is, maakt de meeste impact. Emma Bogerd, Sam Corver en Roos Englebert hakken alsof hun levens ervan afhangen, en verheffen dat hakken tot een vorm van performance-art. Regisseur Olivier Diepenhorst laat tekst en beeld steeds net niet samenvallen, wat voor een interessante en vervreemdende discrepantie zorgt. Je krijgt daardoor het gevoel dat je als toeschouwer de dialogen op de personages aan het projecteren bent, waardoor het ook gaat over je eigen subjectieve, vooringenomen waarneming." Lees de hele recensie hier.