'My Fair Human' is een scherpe, tragikomische voorstelling die ons een spiegel voorhoudt, want gaan we niet allemáál gebukt onder maatschappelijke verwachtingen en knellende gendernormen? De voorstelling begint als een klassiek ‘make-over’-verhaal, maar dat houdt niet lang stand… Het klassieke personage Eliza Doolittle krijgt eindelijk een eigen stem, na decennialang te hebben gefigureerd in een (theater)wereld die door strenge gendernormen geregeerd wordt. Deze keer is het niet de mannelijke blik die Eliza veroordeelt, maar de eigen innerlijke criticus en de vele vrouwelijke critici om haar heen. 'My Fair Human' is een vrije interpretatie van het bekende Eliza-verhaal, waarin de betekenis van vrouwelijkheid in álle levensfases centraal staat. Ook thema’s als vruchtbaarheid, hormonen en de overgang komen voorbij, onderbelichte onderwerpen, waar 'My Fair Human' veel emotionele diepgang en rijkdom aan weet te geven.

Marloes IJpelaar: “Eliza Doolittle laat ons in deze voorstelling zien dat rigide genderkaders niet alleen veiligheid en structuur bieden, maar ook ellende met zich meebrengen: ongelijkheid, onderdrukking en een beknotte individuele expressie. Zijn we als mens echt gelukkig binnen de bestaande genderrollen?”